De diagnose stellen
De ervaring leert dat patiënten niet altijd de juiste behandeling krijgen. Er zijn bepaalde richtlijnen voor de diagnose en behandeling van urticaria, maar deze worden niet altijd correct gevolgd. Dit leidt tot onnodige vertraging in het behandelproces.
De eerste stap van een goede diagnose bestaat uit een evaluatie van de voorgeschiedenis van de patiënt: de anamnese (heeft de patiënt al langer te maken met klachten? Wanneer treden de verschijnselen op?). Daarna vindt er een lichamelijk onderzoek plaats, gevolgd door diagnostische bloed- en allergietests.
Doe de zelftest (Engelse versie).
Het diagnosticeren van chronische (spontane) urticaria (CSU)
Wanneer u vermoedt dat u chronische urticaria heeft omdat de verschijnselen langer dan 6 weken aanhouden, kunt u dit formulier meenemen naar het consult met uw arts. Zo kan hij of zij snel en gestructureerd bepalen of u chronische urticaria heeft of niet.
De eerste stappen van een standaardevaluatie en diagnose bij een patiënt bestaan uit de gedetailleerde afname van de anamnese en een lichamelijk onderzoek, gevolgd door diagnostische bloed- en allergietests.